тлумачэнне слова:
цімураўцы, -аў; адзіночны лік цімуравец, -раўца, мужчынскі род Члены дзіцячых добраахвотных дружын, якія дапамагаюць сем'ям франтавікоў, інвалідам вайны, старым. [Ад імя Цімура, героя аповесці А. Гайдара.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com