хаджэнне
тлумачэнне слова:
хаджэнне, -я, ніякі род 1. Дзеянне паводле дзеяслоў хадзіць (у 2, 3 знач.). 2. устарэлае слова, устарэлы выраз Вандраванне, паломніцтва. Хаджэнне па святых месцах. // Адзін з жанраў старажытнарускай літаратуры, у якім апісваюцца вандраванні. «Хаджэнне за тры моры» цвярскога купца Афанасія Нікіціна. ••• Хаджэнне ў народ — рух разначыннай інтэлігенцыі ў вёску ў 60-70 гг. 19 ст. з асветніцкімі, рэвалюцыйнымі мэтамі. Мець хаджэнне (кніжны стыль) — быць ва ўжыванні, у абыходку. Хаджэнне па муках (пакутах) — шэраг цяжкіх жыццёвых выпрабаванняў, якія ідуць адно за адным.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com