тлумачэнне слова:
уссесці, -сяду, -сядзеш, -сядзе; прошлы час уссеў, -села; загадны лад уссядзь; закончанае трыванне размоўнае слова 1. Наваліцца ўсім сваім цяжарам. Урэшце Кастусь заламаў Віцю рукі і ўссеў яму на спіну. Марціновіч. 2. Сесці куды-н., на што-н. у вялікай колькасці. Яны беглі падскокваючы. Зазяваешся — мурашкі адразу ўссядуць на ногі і пачнуць шчыпаць. Ваданосаў. 3. З лютасцю напасці. Вось тут на мяне і ўссела зграя раз'юшаных вясковых сабак і давай калашмаціць. Сяргейчык. 4. пераноснае значэнне Неўзлюбіўшы каго-н. або раззлаваўшыся на каго-н., папракаць, чапляцца да каго-н. [Зорын:] — Вы будзеце ў мяне рабіць, як міленькі!.. Я вас прымушу!.. Гэта ж трэба, першакласны слесар, на кране адседжваецца... Ганьба!.. — Дарэмна вы на яго ўсселі, — спагадліва гаварыў Мюлер. — Стары чалавек... Гурскі. ••• Уссесці па карак (шыю) каму — тое, што і сесці на карак (шыю) каму (глядзі сесці). Чорт уссеў на каго глядзі чорт.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com