тлумачэнне слова:
удзяўбці, -бу, -беш, -бе; -бём, -бяце; прошлы час удзёўб, удзяўбла, -ло; закончанае трыванне, каго-што. 1. Часта ўдараючы, разрыхліць што-н., зрабіць паглыбленне, адтуліну ў чым-н. Зямля так умерзла, што не ўдзяўбці яе. 2. Тое, што і удзеўбануць. 3. пераноснае значэнне размоўнае слова Неаднаразова паўтараючы, заставіць цвёрда засвоіць, зразумець што-н.; убіць. [Тамаш:] — Іначай жыць .. [дзеці] будуць. Я гэта сам удзёўб сабе ў галаву і ўсім дзяўбу. Чорны.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com