увалачы
тлумачэнне слова:
увалачы, -лаку, -лачэш, -лачэ; -лачом, -лачаце, -лакуць; прошлы час увалок, -лакла, -лакло; закончанае трыванне, каго-што. размоўнае слова 1. Уцягнуць, з цяжкасцю ўнесці ўнутр чаго-н. Неяк пасля абеду, калі Іван узяўся збіраць брудныя кацялкі і міскі, каб аднесці іх на кухню, ля ўваходу ў палатку пачуліся галасы, тупат, і двое санітараў увалаклі насілкі з параненымі. Быкаў. 2. Украсці. Воўк авечку ўвалок. ▪ Пятрок ля варот цяпло ўвалок, сам не бяжыць, а стаячых не любіць. З нар. ••• (Ледзь) ногі ўвалачы — пазбегнуць небяспекі, выратавацца. [Напалеон] думаў: — Як з гэтай краіны Я ногі свае ўвалаку? Бялевіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com