тор
тлумачэнне слова:
тор1, -а, мужчынскі род 1. Дарога, след, пакінуты калёсамі. Брук на дарозе ляжаў няроўны, калдобісты, месцамі яго зусім неставала, і гор ад калёс зварочваў з абочыны на сярэдзіну шашы. Пташнікаў. 2. пераноснае значэнне Кірунак дзейнасці; шлях. На другі дзень, 1 студзеня 1919 года, хадзіў я з Юзяю абедаць на Варонюю, і жыццё ішло там сваім звычайным горам. Гарэцкі. [Сын] за чужым не цягне возам, А хоча свой пракласці тор. Колас. тор2, -а, мужчынскі род спецыяльны тэрмін Геаметрычнае цела, якое ўтвараецца вярчэннем круга каля восі, што ляжыць у яго плоскасці, але не перасякае яго. [Лац. torus — выпукласць.] тор3, -а, мужчынскі род Адзінка ціску, якая ўжываецца пры вакуумных вымярэннях.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com