тлумачэнне слова:
таўкач, -а, мужчынскі род 1. Прылада ў выглядзе качалкі з патоўшчаным круглым канцом, якой таўкуць што-н. Маладзіцы стаялі адна насупраць другой з таўкачамі і заложна таўклі куццю. Колас. 2. пераноснае значэнне размоўнае слова зневажальнае Пра някемлівага чалавека. — Ён жа табе кветкі носіць, гэты лысы таўкач, — чуўся сярдзіты хлапечы голас. Навуменка. ••• Ні млён ні таўкач глядзі млён.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com