сучленіць
тлумачэнне слова:
сучленіць, -ню, -ніш, -ніць; закончанае трыванне, што.
1. кніжны стыль Злучыць разам (асобныя часткі чаго-н.).
2. Змацаваць (асобныя часткі, дэталі, секцыі чаго-н.). Сучленіць секцыі цеплавоза.
3. (звычайна ў форме дзеепрыметнік залежны стан прошлы час). Змацаваць рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com