асістэнт
тлумачэнне слова:
асістэнт, -а, месны склон -нце, мужчынскі род 1. Памочнік прафесара, доктара, рэжысёра і г. д. 2. Асоба, якая займае малодшую выкладчыцкую пасаду ў вышэйшых навучальных установах. [Ад лац. assistens, assistentis — прысутны, памагаты.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com