раскаціць
тлумачэнне слова:
раскаціць, -качу, -коціш, -коціць; закончанае трыванне, што. 1. Коцячы, раз'яднаць, развесці ў розныя 2. бакі. Раскаціць бочкі. ▪ Дастаць .. гармонік ніхто не мог. Для гэтага прыйшлося б раскаціць усю кучу бярвення. Якімовіч. 3. Разагнаўшы, паступова надаць вялікую скорасць чаму-н. Раскаціць каляску. 4. Пакаціўшы, разгарнуць, раскруціць што-н. згорнутае ў рулон. Раскаціць сувой. ▪ Хросны раскаціў на стале шарачак і аберуч пагладзіў яго. Брыль.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com