тлумачэнне слова:
арыгінал, -а, мужчынскі род 1. Тое, што з'яўляецца прадметам узнаўлення, капіравання, спісвання і пад.; процілеглае копія, спіс. Арыгінал карціны, рукапісу. // Тэкст, які перакладаецца на іншую мову. Блізкасць перакладу да арыгінала. Чытаць у арыгінале. // спецыяльны тэрмін Рукапіс, з якога робіцца набор. Вычытаць арыгінал. 2. Непадобны да іншых (пра чалавека); дзівак. [Ад лац. originalis — першапачатковы.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com