тлумачэнне слова:
поліметрыя, -і, жаночы род 1. У вершах — спалучэнне ў адным паэтычным творы частак, напісаных рознымі памерамі. 2. У музыцы — адначасовае спалучэнне двух і больш розных тактавых памераў. [Ад грэч. poly — многа і metron — мера, памёр.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com