пуп
тлумачэнне слова:
пуп, -а, мужчынскі род 1. Рубец на сярэдзіне жывата, знак пасля адпадзення пупавіны. Шырокі прарэх адкрывае грудзіну і жывот да самага пупа. Колас. Пуп.. [цяля] прымарозіла, як яшчэ пад каровай было, і стаў гнісці жывот. Ермаловіч. 2. Страўнік у птушак. Курыны пуп. Гусіны пуп. 3. пераноснае значэнне размоўнае слова Круглае або вострае заканчэнне розных прадметаў. Дарабіць пуп у шапцы. 4. пераноснае значэнне размоўнае слова Цэнтр чаго-н. [Клім:] — Гэта ўсё — вон, пятнаццаты век. Тут пуп калгаса! — і яго рука зрабіла дугу і паказала пальцам сабе пад ногі. Лобан. ••• Браць на пуп глядзі браць. Ірваць пуп глядзі ірваць1. Пуп зямлі — пра таго, хто лічыць сябе самым галоўным, цэнтрам чаго-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com