прыходзіцца
тлумачэнне слова:
прыходзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незакончанае трыванне 1. незакончанае трыванне да прыйсціся. 2. каму. Даводзіцца каму-н. кім-н. Першы загаварыў Драчун, якому Бутрым прыходзіўся блізкім сваяком. Чарот. Я адкрыта цалаваў сястрычку Юнону, бо бацькі нашы прыходзіліся далёкімі сваякамі... Мыслівец. 3. што на што (з адмоўем). Супадаць, быць падобным на што-н. (пра ідэнтычныя з'явы). Год на год не прыходзіцца. Зіма на зіму не прыходзіцца. ••• Крута прыходзіцца — пра цяжкія абставіны, у якіх хто-н. знаходзіцца.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com