тлумачэнне слова:
прытачыць1, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне, што. Выточваючы, абточваючы, прыгнаць, прыладзіць да чаго-н. Прытачыць дэталь. прытачыць2, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне, што. 1. У кравецкай і шавецкай справе — прышыць дадаткова, надтачыць. 2. размоўнае слова Дадаць частку, кавалак, паласу і пад., каб пабольшыць, нарасціць што-н. І хочацца сенажаці, і няма яе, дзе ўзяць, адкуль прытачыць паласу, другую. Барашка. Прырода патрабуе ад таго, хто ўзяўся яе папраўляць, каб ён рабіў гэта з толкам, каб, як кажуць, у адным месцы адрэзаў, а ў другім прытачыў... Сачанка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com