прыроджаны
тлумачэнне слова:
прыроджаны, -ая, -ае. 1. Уласцівы ад нараджэння. Прыроджаны імунітэт. Прыроджаны парок сэрца. ▪ У яе быў прыроджаны такт і уменне трымаць сябе сярод школьнікаў. Колас. 2. Які ў найвышэйшай ступені валодае якімі-н. уласцівасцямі, якасцямі для якой-н. дзейнасці. Прыроджаны тэхнік. ▪ [Расолава:] — На маю думку, Іванова — прыроджаны хірург. Васілевіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com