прыпадачны
тлумачэнне слова:
прыпадачны, -ая, -ае. 1. Які мае адносіны да прыпадку. Прыпадачны стан. 2. размоўнае слова У якога часта бываюць прыпадкі якой-н. хваробы. Прыпадачны хворы. / у значэнне назоўнік прыпадачны, -ага, мужчынскі род; прыпадачная, -ай, жаночы род Прыпадачны ўдарыўся аб раму галавой, стаміўся і ўпаў на памост. Галавач.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com