тлумачэнне слова:
прыкідвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незакончанае трыванне 1. незакончанае трыванне да прыкінуцца. 2. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Пападацца, трапляцца паміж кім-, чым-н.; пракідацца. Праўда, зямля там не дужа добрая — ёсць пырнік, свірэпка, растуць васількі, дзе-нідзе прыкідваецца і шча[ўе]. Гроднеў. 3. залежны стан да прыкідваць. ••• Прыкідвацца авечкай — выдаваць сябе за някемлівага, дурнаватага чалавека.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com