прыгаварыць
тлумачэнне слова:
прыгаварыць, -вару, -ворыш, -верыць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Вынесці прыгавор, назначыць якое-н. пакаранне. Прыгаварыць да расстрэлу. ▪ Марціна судзілі ў лютым. Прыгаварылі да сямі гадоў пазбаўлення волі. Чарнышэвіч. 2. з інфінітыў размоўнае слова Рашыць, вырашыць. 3. размоўнае слова Дамовіцца з кім-н. аб чым-н.; угаварыць каго-н. зрабіць што-н. Галена дзве гадзіны стаяла на вялікай дарозе, кіламетраў за два ад Пераброддзя. І такі прыгаварыла падарожнага шафёра, што якраз гнаў машыну яшчэ далей за Перавоз. Чорны. 4. устарэлае слова, устарэлы выраз Прываражыць, прывярнуць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com