процістаяць
тлумачэнне слова:
процістаяць, -стаю, -стаіш, -стаіць; незакончанае трыванне 1. Быць проціпастаўленым, процілеглым каму-, чаму-н.; знаходзіцца ў процілеглых, варожых трупах. Яны — ворагі савецкай улады. Група гэтых інжынераў у аповесці [Х. Шынклера] процістаіць Прыстрому. Арабей. 2. каму-чаму. Захоўваць устойлівае становішча пад дзеяннем чаго-н.; вытрымліваць націск чаго-н. Не мець сілы процістаяць ветру. // Аказваць супраціўленне, процідзеянне каму-, чаму-н. Процістаяць хваробам.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com