пропуск
тлумачэнне слова:
пропуск, -а і -у, мужчынскі род 1. -у. Дзеянне паводле дзеяслоў прапускаць — прапусціць (у 1 знач.). 2. -у. Адсутнасць, выключэнне чаго-н. Чытаць з пропускамі. ▪ Собіч, не адрываючыся, сачыў, каб не асталося дзе прапускаў, бо часамі подпіс павінен быць толькі на версе, а часамі і на адвароце, часамі на адным экземпляры, а часамі і на двух. Скрыган. // Незапоўненае месца сярод тэксту. Пропуск паміж радкамі. 3. -а. Дакумент на права ўваходу, уезду куды-н., праходу або праезду праз што-н. Паказаць пропуск. Праверыць пропуск. ▪ — Я ж усё-такі актрыса, маю сякое-такое дачыненне да тэатра, ды ў мяне і пропуск на дваіх у ложу дырэкцыі. Рамановіч. — У мяне сумленне чыстае, і я спакойны. Толькі б дастаць ёй у Гродне пропуск за граніцу. Карпюк. // устарэлае слова, устарэлы выраз Пароль. Ведаць пропуск. 4. -у. Няяўка на заняткі, сходы і пад. Наведваць лекцыі без пропускаў.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com