тлумачэнне слова:
праследаваць, -дую, -дуеш, -дуе; незакончанае трыванне, каго-што. 1. Гнацца за кім-, чым-н., стараючыся дагнаць, захапіць, знішчыць. Праследаваць звера. Праследаваць ворага. ▪ Фашысты больш не праследавалі .. [партызан], самі баяліся засады. Новікаў. 2. пераноснае значэнне Не пакідаць у спакоі, даймаць, мучыць. Здагадкі, адна страшнейшая за другую, неадчэпна праследавалі .. [Аніссю]. Лынькоў. 3. Учыняць ганенні каму-н., прыгнятаць. Вядома, што царызм праследаваў усякія праяўленні нацыянальных асаблівасцей беларусаў. Лушчыцкі. 4. спецыяльны тэрмін Аддаваць пад суд. Праследаваць у судовым парадку.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com