тлумачэнне слова:
апёк, -у, мужчынскі род 1. Пашкоджанне цела агнём, сонцам, радыяцыяй ці чым-н. іншым гарачым, пякучым. Тэрмічны, хімічны, электрычны апёк. ▪ [Доктар:] — На твары слядоў ад апёку ўжо і цяпер амаль не відаць. Мележ. 2. Месца на целе, пашкоджанае агнём ці чым-н. гарачым, пякучым. [Доктар:] — Наш хворы ў цяжкім стане — На твары адны апёкі, На ногі ён скора ўстане, А вось ці залечым шчокі. Нядзведскі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com