тлумачэнне слова:
плінтаваць, -тую, -туеш, -туе; незакончанае трыванне, што. спецыяльны тэрмін 1. Выраўноўваць, згладжваць, ачышчаць паверхню чаго-н. (зямлі, балота і пад.). 2. Расколваць вялікія камяні на кавалкі, патрэбныя для далейшай апрацоўкі. [Ад грэч. plinthos — цэгла, пліта.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com