тлумачэнне слова:
пачынаючы, 1. -ая, -ае. дзеепрыметнік незал. цяперашні час ад пачынаць. 2. -ая, -ае; у значэнне прыметнік Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць. Пачынаючы паэт. Пачынаючы ўрач. ▪ Якую індывідуальную афарбоўку не мела б творчасць мастака, пачынаючага ці масцітага, спевака ці танцора, усё-такі шчырасць размовы дабратворна ўплывае на любы характар. «Маладосць». 3. у значэнне назоўнік пачынаючы, -ага, мужчынскі род; пачынаючая, -ай, жаночы род Той (тая), хто пачынае што-н. Дапаможнік для пачынаючых. ▪ Кабінет атрымліваў штодзень больш дзесятка твораў пачынаючых. Хведаровіч. 4. дзеепрыслоўе незакончанае трыванне ад пачынаць.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com