тлумачэнне слова:
пачасаць1, -чашу, -чэшаш, -чэша; закончанае трыванне 1. што і без дапаўнення Часаць некаторы час (глядзі чакаць1). 2. што. Пры дапамозе шчоткі, грэбеня і пад. ачысціць ад якіх-н. прымесей усё, многае. Пачасаць лён. Пачасаць каноплі. 3. размоўнае слова Хутка пайсці. [Стары:] — Там жа, за Ліпнякамі, будзе дарога паворана. А тут, па лубіне, я і пачашу, як па садзе... Ракітны. пачасаць2, -чашу, -чэшаш, -чэша; закончанае трыванне, што. 1. Абчасаць усё, многае. Зруб стары ўжо. Але калі з аднаго боку пачасалі бярвенне — ён як новы. Пташнікаў. 2. і без дапаўнення Часаць некаторы час (глядзі часаць2).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com