паўзучы
тлумачэнне слова:
паўзучы, -ая, -ае. 1. Які поўзае, перамяшчаецца шляхам поўзання. Паўзучыя гады. 2. Які сцелецца па зямлі або чапляецца за што-н. (пра расліны). Паўзучы мох. Паўзучы гарошак. ▪ Жоўтыя ад іржы рэйкі абвіла паўзучая бярозка. Хомчанка. 3. Які павольна распаўсюджваецца, сцелецца (пра дым, туман і пад.). [Немцы] збіраліся на рубяжы амаль непрыкметна, бо поблізу яго слаўся белы паўзучы дым. Мележ. 4. Які рухаецца суцэльнай масай (пра льды). Паўзучыя льды. ••• Паўзучы эмпірызм глядзі эмпірызм.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com