пасціць
тлумачэнне слова:
па́сціць, -су́, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́; незакончанае трыванне, каго-што. Тое, што і пасвіць. Мотрык пасціў каня на ўзбалотку. Мележ. пасці́ць, пашчу́, по́сціш, по́сціць; незакончанае трыванне Прытрымлівацца посту2, устрымлівацца ад скаромнай ежы. [Маці:] — Ты ж толькі першы тыдзень пасціў, а на другі ўжо і не вытрываў. Паеў заскваранага булёну, у паездцы. Ус. // пераноснае значэнне размоўнае слова Наогул устрымлівацца ад чаго-н.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com