панаходзіць
тлумачэнне слова:
панаходзіць, -ходзіць; -ходзім, -ходзіце, -ходзяць; закончанае трыванне 1. Ідучы, натрапіць на каго-, што-н. — пра ўсіх, многіх. 2. пераважна безасабовая форма размоўнае слова Прыйсці ў вялікай колькасці. Панаходзіла народу ў клуб.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com