тлумачэнне слова:
паналіваць, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне 1. што і чаго. Напоўніць усю або нейкую колькасць пасуды чым-н. вадкім. Паналіваць бочкі вадой. ▪ Гаспадар узяў гладыш і паналіваў у шклянкі малака. Галавач. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне Увесну слабы на пясках дзёран сагнала вадою, паналівала ставочкі. Карамазаў. 2. чаго. Разліць якую-н. вадкасць у многіх месцах. Паналіваць чарніла на стол.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com