тлумачэнне слова:
панабіваць, -аю, -аеш, -ае; закончанае трыванне 1. чаго. Убіць, наўбіваць куды-н. многа чаго-н. Панабіваць гваздоў у сцяну. 2. каго-што. Набіць, напоўніць усё, многае. Панабіваць матрацы саломай. ▪ А сёння зноў закруціла мяцеліца, пазасыпала праталіны снегам, папабівала яго ва ўсе шчыліны. Дуброўскі. // размоўнае слова Сабраць куды-н. у вялікай колькасці. Камеры ў .. [астрозе] вялікія і людзей туды панабівалі, як запалак у пачак. Сабаленка. 3. што. размоўнае слова Натрудзіць, стаміць працай. [Сяргей Аляксандравіч:] — Няхай робяць, няхай! Яны рукі свае панабіваюць. Дубоўка. 4. што. Набіваючы, насадзіць усё, многае. Панабіваць абручы на бочку. 5. каго. Набіць, адлупцаваць усіх, многіх.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com