тлумачэнне слова:
пакляваць1, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюём, -клюяце; закончанае трыванне, каго-што. 1. Скляваць усё. Паклявалі птушкі ўвесь корм і паляцелі. 2. Злёгку, крыху скляваць, абкляваць. [Сабіна:] — Навошта ты яго ўзяў? [Муж:] — Як навошта? Гэта добры яшчэ грыб. Яго крыху цецерукі паклявалі. Але ён яшчэ здаровы. Сабаленка. 3. і без дапаўнення Кляваць некаторы час. пакляваць2, -клюю, -клюеш, -клюе; незакончанае трыванне, што і без дапаўнення Абтыкаць дзіркі пакуллем.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com