тлумачэнне слова:
паж, -а, мужчынскі род 1. У сярэднія вякі — падлетак, юнак дваранскага роду, які служыў пры двары караля або буйнога феадала. Паж каралевы. // пераноснае значэнне у іранічным сэнсе Аб мужчыне, які аддана адносіцца да жанчыны, дагаджае ёй. 2. У царскай Расіі і краінах Заходняй Еўропы — малодшая прыдворная пасада. 3. У царскай Расіі — выхавальнік Пажскага корпуса. [Фр. page.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com