падваліць
тлумачэнне слова:
падваліць1, -валю, -валіш, -валіць; закончанае трыванне размоўнае слова 1. што і чаго. Падсыпаць вялікую колькасць чаго-н. Падваліць воз пяску пад прызбу. 2. Выпасці, нападаць дадаткова ў вялікай колькасці. Уначы яшчэ падваліў снег, засыпаў усе сляды і мурашнікі. Караткевіч. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне За ноч падваліла снегу. 3. Прыйсці, далучыцца да каго-, чаго-н. у вялікай колькасці. Алея ажывае.. — хлопцы падвалілі гаманлівай чарадою. Савіцкі. / у безасабовая форма ужываецца, ужыванне Народу падваліла. 4. пераноснае значэнне Нечакана прыйсці, з'явіцца (пра шчасце, удачу і пад.). — Бачыш, сын, якое нам шчасце падваліла? За нашага старога.. [каня] нам далі маладую Сівую, — апярэдзіў бацька маё пытанне. Дамашэвіч. падваліць2, -валю, -валіш, -валіць; закончанае трыванне, што і чаго. Зваліць злёгку, нямнога (пра сукно, воўну і пад.).
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com