павесіць
тлумачэнне слова:
павесіць, -вешу, -весіш, -весіць; закончанае трыванне, каго-што. 1. Надаць чаму-н. вісячае становішча. Павесіць на сцяну карціну. Павесіць паліто на вешалку. ▪ Пракоп сеў, зняў шапку і павесіў яе на заціснуты між каленяў кій. Колас. 2. Пакараць смерцю цераз павешанне. Старых [немцы] вывелі на калгасны двор і павесілі на дупл[я]ватай паўзасохлай бярозе. Лынькоў. ••• Павесіць (звесіць) галаву — замаркоціцца, затужыць. Павесіць (апусціць, звесіць) нос — засумаваць, зажурыцца, замаркоціцца.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com