тлумачэнне слова:
нізка1, -і, ДМ -зцы; родны склон множны лік -зак; жаночы род 1. Нанізаныя на нітку, дрот і пад. якія-н. аднародныя прадметы (грыбы, пацеркі і пад.). Нізка жэмчугу. ▪ Падымаецца ў паветра з раённага аэрадрома вясковы народ. Жанчыны вязуць звязаных курэй, кошыкі яек, нізкі грыбоў. Ракітны. 2. Цыкл мастацкіх твораў аднаго жанра. Нізка вершаў. ▪ Нізка Ул. Дубоўкі «Крыху восені і жменька кляновых лістоў» друкавалася ва «Ўзвышшы». Лойка. нізка2, 1. прыслоўе да нізкі (у 1, 2, 4 і 7 знач.). // Блізка да каранёў чаго-н. (стрыгчы, жаць, зразаць). Гэта быў ужо чалавек з сівымі, нізка, пад машынку стрыжанымі валасамі. Чорны. 2. у значэнне выказнік На невялікай адлегласці ўверх ад зямлі, якога-н. узроўню. Дупло зусім нізка і ў ім поўна мёду. Якімовіч. 3. у значэнне выказнік Подла, ганебна.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com