начасаць
тлумачэнне слова:
начасаць1, -чашу, -чэшаш, -чэша; закончанае трыванне 1. чаго. Атрымаць часаннем1 у якой-н. колькасці. Начасаць ільну. 2. размоўнае слова Зачасаць валасы на лоб, вушы, скроні. // Пышна ўзбіць валасы для прычоскі. начасаць2, -чашу, -чэшаш, -чэша; залежны стан, чаго. Апрацаваць, нарыхтаваць часаннем2 у якой-н. колькасці. А пасля [хлопец] узяў начынне, начасаў сухога клёну, абстругаў калодкі роўна. Дубоўка.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com