тлумачэнне слова:
натачыць, -тачу, -точыш, -точыць; закончанае трыванне 1. што. Навастрыць на тачыле. Я сякеру вазьму, Натачу, навастру, І пайду ў сыр-бор, На зарніцу-зару. Бядуля. // чаго. Тое ж, але ў вялікай колькасці. Натачыць дзесятак нажоў. 2. чаго. Вырабіць на такарным станку нейкую колькасць чаго-н. Натачыць дэталей. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне), чаго. Нагрызці нейкую колькасць чаго-н. (пра грызуноў, насякомых). Натачылі мышы саломы.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com