натаўчы
тлумачэнне слова:
натаўчы, -таўку, -таўчэш, -таўчэ; -таўчом, -таўчаце; прошлы час натоўк, -таўкла, -ло; закончанае трыванне 1. чаго. Стаўчы якую-н. колькасць. Натаўчы солі. // Размяць, намяць. Натаўчы бульбы. 2. чаго. Збіць таўкачом скурку з зерня ў працэсе вырабу круп. Натаўчы проса. 3. чаго. размоўнае слова Разбіць шмат чаго-н. Натаўчы бутэлек. 4. каго-што, у што, каму. размоўнае слова Набіць, збіць; надаваць. На Язэпа пазіралі, як на нейкага казачнага героя,.. які не пабаяўся старшыню натаўчы. Чарот. [Яўген:] — Нікуды я не пайду, пакуль морды яму не натоўпу як след. Савіцкі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com