наступіць
тлумачэнне слова:
наступіць1, -ступлю, -ступіш, -ступіць; закончанае трыванне Ступіць, стаць на каго-, што-н. Асцярожна, каб на каго-небудзь не наступіць, [Шура] прабіраецца да месца, адкуль даносяцца галасы. Навуменка. Хай позні чмель гудзе мажорным басам, Разбуджаны расінкаю ўначы. Ты на яго не наступі абцасам, Юнак, з сваёй любоўю ідучы. Пысін. ••• Мядзведзь на вуха наступіў глядзі мядзведзь. Наступіць на (любімы) мазоль каму — закрануць тое, што асабліва хвалюе каго-н., выклікае боль, пакуты. Наступіць на нагу каму — ушчаміць чые-н. інтарэсы. наступіць2, -ступіць; закончанае трыванне Надысці, настаць. Наступілі халады. Смерць наступіла імгненна. ▪ Наступіла працяглая маўклівая паўза: усе меркаванні і здагадкі ўжо былі выказаны да з'яўлення Шэмета, і цяпер ніхто не адважваўся іх паўтараць. Лобан.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com