нарасць
тлумачэнне слова:
нараст, -а, месны склон -сце, мужчынскі род і нарасць, -і, жаночы род 1. Ненармальнае патаўшчэнне на якой-н. 2. частцы арганізма. Мазольныя нарасты на руках. Нарасты на галінах дрэва. ▪ [Юдзін] не ведаў, што гэта лішай такі, нездаровая нарасць — лес жа таксама хварэе. Масарэнка. 3. Пукатасць на галаве, каля носа і вачэй у некаторых жывёл, рыб і птушак. Нараст на галаве ў гусей. 4. Тое, што наогул нарасло дзе-н., на чым-н. Нараст смалы на дрэве. Нараст шлаку. ▪ Ад цяпла іх [вербы] адгароджвалі не толькі шыбы, але і тоўсты пласт інею на іх з лёдавымі нарастамі і глыбокімі шчылінамі па краях, каля рам. Шамякін. // пераноснае значэнне Аб нездаровых з'явах у грамадскім жыцці. Нарасты дробнабуржуазнай псіхалогіі.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com