налегчы
тлумачэнне слова:
налегчы, -лягу, -ляжаш, -ляжа; прошлы час налёг, -лягла і -легла, -лягло і -легла; загадны лад наляж; закончанае трыванне 1. Наваліцца на што-н., націснуць сваім цяжарам. Палегчы на стол. ▪ Вартаўнік усім целам налёг на рэйку шлагбаума. Шынклер. Чалавек з дзесятак салдат наляглі на дзверы. Лынькоў. 2. З сілай пачаць дзейнічаць якой-н. прыладай. Надзя зноў села на карму, а я з усіх сіл налёг на вёслы. Аднак пасоўваліся мы досыць марудна. Кірэенка. Зіна налегла на палкі, вырвалася [на лыжах] наперад. Шыцік. 3. пераноснае значэнне размоўнае слова Пачаць энергічна рабіць што-н., займацца чым-н. Налегчы на кнігі. Налегчы на замежную мову. ▪ [Халуста] спачатку налёг на мяса, потым падсунуў да сябе міску з капустай і вычарпаў яе да дна. Чарнышэвіч.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com