тлумачэнне слова:
накаціць, -качу, -коціш, -коціць; закончанае трыванне 1. чаго. Прыкаціць нейкую колькасць чаго-н. Накаціць бярвення. 2. што. Ускаціць што-н. на якую-н. паверхню. Накаціць камень на дошку. 3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне); пераноснае значэнне Тое, што і накаціцца (у 3 знач.). Потым, за кароткай хвілінкаю наіўнай і нясмелай падазронасці, накоціць хваля пяшчотнасць і ўдзячнасці. Савіцкі. 4. што. спецыяльны тэрмін Коцячы, вярнуць гармату на зыходнае месца пасля яе адкату ў выніку выстралу.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com