накат
тлумачэнне слова:
накат, -а і -у, месны склон -каце, мужчынскі род 1. -у. Дзеянне паводле дзеяслоў накатаць (у 1 знач.). 2. -а. Рад бярвёнаў, жэрдак і пад., насланых паверх або пад нізам чаго-н.; насціл. Уздоўж дарогі жаўцелі траншэі, смалістымі канцамі сасновых накатаў бялелі зямлянкі. Ставер. Бліндаж салдацкі ў тры пакаты, І ўсё як трэба ў бліндажы... Калачынскі. 3. -а. Слой фарбы на прыладзе для атрымання адбітку на якой-н. паверхні (на сцяне, паперы і інш.). Тонкі накат фарбы на стэрэатыпе. // Узор на сценах. Праз адчыненыя дзверы ў пакоях відаць быў свежы накат на сценах. Асіпенка. 4. -а. Утрамбаваны калёсамі шлях, каляіна. Цвёрды накат дарогі. ▪ Свежыя пакаты калёс, мноства конскіх слядоў вялі з лясной дарожкі на шлях. М. Ткачоў. 5. -у. спецыяльны тэрмін Рух па інерцыі. 6. -у. спецыяльны тэрмін Рух гарматы ўперад пасля аддачы назад пры стрэльбе. 7. -у. У більярдзе — спосаб удару, калі шар, якім б'юць, коціцца за шарам, які б'е.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com