нагнуць
тлумачэнне слова:
нагнуць, -гну, -гнеш, -гне; -гнём, -гняце; закончанае трыванне 1. што. Сагнуўшы, нахіліць, накіраваць уніз. Нагнуць галаву. ▪ Сцёпка нагнуў галінку, сарваў тры зялёныя яблыкі — сабе, Лазавіку, Свідзерскаму. Хомчанка. 2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго-н. гнутага. Нагнуць дуг.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com