навеяць
тлумачэнне слова:
навеяць, -ею, -ееш, -ее; закончанае трыванне, што і чаго. 1. Веючы, ачысціць нейкую колькасць збожжа. Навеяць мех жыта. 2. (1 і 2 асоба дзеяслова не ужываецца, ужыванне). Нанесці, прынесці ветрам. Навеяла завіруха гурбы снегу. 3. пераноснае значэнне Выклікаць у каго-н. пэўны настрой, думкі і пад., прывесці ў пэўны душэўны стан. Адзінота навеяла сум. ▪ Успамін пра маці адразу навеяў смутак на Грышаў твар. Пальчэўскі. І навеюць думак многа Мне пра мілую дзяўчынку Далі тыя і дарогі. Колас.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com