тлумачэнне слова:
мінімум, 1. -у, мужчынскі род Найменшая колькасць. [Зыбін:] — Шлях наш правільны, я ўпэўнен. Трэба прастоі станкоў скараціць да мінімуму. Мележ. 2. -у, мужчынскі род Сукупнасць ведаў або мерапрыемстваў, неабходных у якой-н. галіне. Кандыдацкі мінімум. Тэхнічны мінімум. 3. у значэнне прыслоўе Сама менш; мінімальна. Як мінімум, трэба было разведаць, ці сапраўды фон Крубер спыніўся ў Сінілаве. Шахавец. 4. у значэнне нязменнае слова прыметнік (ужываецца пасля азначаемага слова). Тое, што і мінімальны. Праграма-мінімум. ••• Пражытачны мінімум — мінімальныя сродкі, неабходныя для існавання. [Лац. minimum.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com