тлумачэнне слова:
маг, -а, мужчынскі род 1. Той, хто нібыта валодае танцамі магіі; чарадзей, чараўнік. // пераноснае значэнне Пра чалавека, які робіць што-н. надта лёгка і лоўка. Мы ведаем цяпер Тваё імя, Купала, Вялікіх песень маг І сэрцаў валадар. Глебка. 2. На Старажытным Усходзе — жрэц, які спраўляў рэлігійныя абрады і прадказваў будучае. [Грэч. mágos ад перс. muğ — вогнепаклоннік.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com