кончаны
тлумачэнне слова:
кончаны, -ая, -ае. 1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад кончыць. 2. кончана; безасабовая форма у значэнне выказнік, звычайна з кім-чым: Пра заканчэнне, спыненне чаго-н. (адносін, справы і пад.). Кончана з панам, пан не ўваскрэсне, У край наш не знойдзе дарог. Колас. 3. у значэнне прыметнік Вырашаны, скончаны. Кончаная справа. 4. у значэнне прыметнік Адпеты, непапраўны ў сваіх паводзінах, імкненнях і пад. (пра чалавека). Кончаны п'яніца. ••• І кончана — рашэнне канчатковае, далей размоў не можа быць. Усё кончана глядзі усё.
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com