камплект
тлумачэнне слова:
камплект, -у, месны склон -кце, мужчынскі род 1. Поўны набор якіх-н. прадметаў (інструментаў, рэчаў і інш.), якія маюць агульнае прызначэнне і складаюць што-н. цэлае. Камплект сталярных інструментаў. Камплект падручнікаў. Камплект боепрыпасаў. Камплект Вялікай Савецкай Энцыклапедыі. ▪ Гарміза павінен быў справіць Арыне абутак, поўны камплект адзежы. Колас. 2. Устаноўленая колькасць асоб, якія патрабуюцца або дапускаюцца куды-н. па штату. Камплект вучняў. Камплект рабочых. Залічыць звыш камплекту. [Ад лац. completus — поўны.]
Русско-белорусский словарь «Скарнік» | слов в базе: 107141
А Б В Г Д Е Ё Ж З И Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Щ Э Ю Я
Белорусско-русский словарь «Скарнік» | слов в базе: 112462
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы | слоў у базе: 96698
А Б В Г Д Е Ё Ж З І Й К Л М Н О П Р С Т У Ф Х Ц Ч Ш Э Ю Я
el-skrynka: lit.serge2@gmail.com